Επισκεφτείτε την σελίδα μας στο Facebook https://www.facebook.com/SafeInternetGr κάνοντας Like για να ενημερώνεστε εύκολα και γρήγορα για θέματα που αφορούν την ασφάλεια μας αλλά και την ασφάλεια των παιδιών στο διαδίκτυο καθώς και τεχνολογικά νέα . Συμβάλουμε όλοι στην ενημέρωση των συνανθρώπων μας , μαθαίνουμε για τα ψέματα και τις απάτες στο ίντερνετ , μαθαίνουμε να χρησιμοποιούμε σωστά το διαδίκτυο , προστατεύουμε τα παιδιά μας και εμάς . Η προστασία των χρηστών αποτελεί κοινή ευθύνη. Η χρήση των καλύτερων τεχνολογιών και τεχνικών ασφαλείας είναι προς όφελος όλων . Για οποιαδήποτε απορία μπορείτε να κάνετε αίτημα φιλίας και στο προφίλ της σελίδας αυτής στο Facebook πατώντας ΕΔΩ
Αφορμή για να παραθέσω δύο πολύ καλά άρθρα σχετικά με τους hackers, είναι η “παραφιλολογία” (μαζί με αυτήν και η παραπληροφόρηση) για το θέμα, η οποία – δυστυχώς – αντί να παίρνει τη θέση της σε κάποια γωνία με τα υπόλοιπα άχρηστα, μοιάζει να φουντώνει όσο περνά ο καιρός και να… εμπλουτίζεται με ευφάνταστες (αλλά μη πραγματικές) ιστορίες.
Ειδικά στη χώρα μας, η λέξη hacker αφενός χρησιμοποιείται λανθασμένα, αφετέρου ξεσηκώνει… θύελλα πανικού, όπως κάποτε, η κακιά μάγισσα του παραμυθιού! Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να μπουν τα πράγματα σε μια σωστή σειρά και να αποφύγουμε να γίνουμε κι εμείς, μέρος της παραπληροφόρησης;
Αντί Εισαγωγής 1878
Γκράχαμ Μπελ
Από τον πρώτο κιόλας χρόνο της λειτουργίας της, το 1878, η (τηλεφωνική) εταιρία (του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ) ανακάλυψε, με σημαντικό κόστος, τι συμβαίνει όταν συνδυάζεις νεαρούς έφηβους με τηλεφωνικούς μεταλλάκτες.
Η τοποθέτηση νεαρών στη θέση των υπευθύνων για τη χρήση των τηλεφωνικών κέντρων επέφερε μια ταχύτατη και αναπότρεπτη καταστροφή. Ο αρχιμηχανικός του Μπελ τους περιέγραφε σαν «Άγριους Ιθαγενείς». Οι νεαροί κατεργάρηδες ήταν αγενέστατοι με τους πελάτες. Αντιμιλούσαν στους συνδρομητές, αυθαδίαζαν, έκαναν περιπαικτικά σχόλια και γενικώς φέρονταν με απαράδεκτο τρόπο. Και, το χειρότερο απ’ όλα, έκαναν ένα σωρό κόλπα με τα βύσματα του μεταλλάκτη: έκοβαν συνδέσεις, μπέρδευαν τις γραμμές βάζοντας τους πελάτες να μιλούν ξαφνικά με αγνώστους, και διάφορα άλλα τέτοια ευτράπελα.
Αυτός ο συνδυασμός εξουσίας, τεχνογνωσίας κι εξασφαλισμένης ανωνυμίας επέδρασε σαν ακαταμάχητος πειρασμός στα νεαρά αγόρια. ΜΠΡΟΥΣ ΣΤΕΡΛΙΝΓΚ, The hacker crackdown: Law and Disorder on the Electronic Frontier, 1992
Τι είναι το hack-ing;
Ο όρος hacking προέρχεται από τα μικρά προγράμματα, που ονομάστηκαν hacks (εργαλεία κοπής), και που ήταν πολύ συνηθισμένα τον πρώτο καιρό των υπολογιστών, όταν ο προγραμματισμός ήταν μια πολύ δύσκολη και επίπονη εργασία, μόνο για πολύ λίγους και φυσικά μόνο σε γλώσσα μηχανής. Οι προγραμματιστές που δημιουργούσαν τέτοιες εντολές για να διευκολύνονται στη δουλειά τους, ονομάστηκαν hackers.
Σήμερα, για τον πολύ κόσμο, ο όρος hacker σημαίνει λανθασμένα τον ταλαντούχο φανατικό των ηλεκτρονικών υπολογιστών που σκορπά την καταστροφή. Οι ίδιοι οι hackers ενοχλούνται απ’ αυτόν τον χαρακτηρισμό και ξεχωρίζουν τους εαυτούς τους από τους κακόβουλους hackers ή crackers (criminal hackers), οι οποίοι έχουν ως στόχο την πρόκληση ζημιών σε μεγάλα δίκτυα υπολογιστών, την δημιουργία ιών (viruses) και την κυβερνο-τρομοκρατία.
Τι είναι οι hackers;
Με τον όρο hacker χαρακτηρίζεται το άτομο που έχει πολλές τεχνικές γνώσεις για τους υπολογιστές αλλά και προχωρημένες γνώσεις προγραμματισμού, μπορεί να εντοπίσει αδυναμίες σε συστήματα υπολογιστών, να λύνει τεχνικά προβλήματα, να βελτιώνει εφαρμογές αλλά και που συνεργάζεται μ’ άλλους ομοίους για την επίλυση των προβλημάτων των υπολογιστών, χωρίς όμως να προξενεί κάποια ζημιά. Σε όλες τις περιπτώσεις (εκτός από τους script kiddie, βλέπε παρακάτω) οι hackers είναι άτομα με αυξημένο δείκτη νοημοσύνης.
Κατηγορίες hackers
White hat hackers
Άτομα που τους αρέσει να “σπάνε” την ασφάλεια συστημάτων για μη κακόβουλους σκοπούς. Τους αρέσει η γνώση, το να κατανοούν πώς λειτουργεί κάποιο πρόγραμμα ή μηχανισμός.
Crackers ή Black hat hackers
Οι crackers (criminal hackers) θεωρούνται ως οι κακόβουλοι hackers και έχουν ως στόχο την πρόκληση ζημιάς σε δίκτυα υπολογιστών, την εισβολή σε υπολογιστές χρηστών χωρίς εξουσιοδότηση, την δημιουργία ιών, την παραβίαση κωδικών ασφαλείας, την καταστροφή ή και την αλλοίωση δικτυακών τόπων (Web sites) όπου αφήνουν περήφανα την δικτυακή τους σφραγίδα με το ψευδώνυμό τους, την δημιουργία πειρατικών αντιγράφων προγραμμάτων ή τραγουδιών ή βίντεο κ.ά.
Script kiddie
Είναι άτομα χωρίς πολλές γνώσεις, που χρησιμοποιούν έτοιμα προγράμματα για να κάνουν επιθέσεις ή φιγούρα στους φίλους τους. Είναι άτομα που, καλά καλά, δε χαρακτηρίζονται hackers.
Hacktivists ή νέο-hackers
Είναι άτομα που χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους με σκοπό να πουν ή προωθήσουν μια κοινωνική, ιδεολογική, θρησκευτική ή πολιτική γνώμη. Στις περισσότερες περιπτώσεις καταστρέφουν την κεντρική σελίδα από γνωστά site ή το αλλάζουν με σκοπό να γελοιοποιήσουν τον ιδιοκτήτη. Σπάνια, χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους στο όνομα της interneto-τρομοκρατίας.
Κι ακόμη… Χάκερ (αρχικά, αυτός που φτιάχνει έπιπλα πελεκώντας το ξύλο με τσεκούρι):
1. Το άτομο που αρέσκεται να εξερευνά τις λεπτομέρειες προγραμματιζόμενων συστημάτων και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να επεκτείνει τις δυνατότητες τους, σε αντιδιαστολή με την πλειοψηφία των χρηστών, που προτιμούν να μαθαίνουν το μίνιμουμ δυνατό.
2. Το άτομο που γράφει (μανιωδώς πολλές φορές) προγράμματα ή που απολαμβάνει περισσότερο την πρακτική παρά τη θεωρητική πλευρά του προγραμματισμού.
3. Ένα άτομο ικανό να εκτιμήσει την αξία της πειρατείας πληροφοριών.
4. Ένα άτομο ικανό να γράφει προγράμματα σε ελάχιστο χρόνο….
5. (υποτιμητικά) Ένας κακόβουλος παρείσακτος που προσπαθεί να ξεθάψει πληροφορίες ψαχουλεύοντας εδώ κι εκεί. Εξ ου και οι όροι χάκερ κωδικών, χάκερ δικτύου. Ο ορθός όρος είναι κράκερ (cracker: σπάστης).
6. Ο όρος «χάκερ» παραπέμπει επίσης στη συμμετοχή στην παγκόσμια κοινότητα που ορίζεται από το δίκτυο. Υποδηλώνει επίσης ότι το συγκεκριμένο άτομο προσυπογράφει κάποιες έστω από τις αρχές της ηθικής των χάκερ. Είναι καλύτερα να περιγράφεται κανείς σαν χάκερ από άλλους παρά να συστήνεται σαν τέτοιος. Οι χάκερ θεωρούν τους εαυτούς τους μέλη μιας ελίτ (μιας αξιοκρατικής ομάδας που διακρίνεται για τις ικανότητές της), η οποία, ωστόσο, είναι πάντα ανοιχτή σε νέα μέλη. Έτσι αντλεί κανείς ικανοποίηση όταν παρουσιάζεται σαν χάκερ – αλλά αν ισχυρίζεσαι ψευδώς ότι είσαι, σύντομα θα σου κολλήσουν το πρώτο συνθετικό ψευτο-. (Κατά φαντασίαν χάκερ (wannabe). ΕΡΙΚ Σ. ΡΕΪΜΟΝΤ, συντάκτης, (The new hacker’s dictionary 1996)
Πως ξεκίνησε;
Στην αρχή ήταν μια τηλεφωνική εταιρεία η Ρackard Βell. Τότε περίπου υπήρξαν οι πρώτοι hackers που δεν ξεπερνούσαν τα όρια της φάρσας, μέχρι τη δεκαετία του ’60.
Οι σπουδαστές του πανεπιστημίου ΜΙΤ, είχαν τη φυσική περιέργεια για τον τρόπο λειτουργίας κάθε συσκευής που υπήρχε. Οι υπολογιστές τότε ήταν mainframes, μηχανήματα κλειδωμένα σε δωμάτια με ελεγχόμενη θερμοκρασία. Το κόστος λειτουργίας τους ήταν απαγορευτικό και οι ερευνητές είχαν στη διάθεσή τους περιορισμένο χρόνο εργασίας.
Τότε, οι πιο έξυπνοι από αυτούς, δημιούργησαν τα πρώτα hacks, προγράμματα που βοηθούσαν στη γρηγορότερη εκτέλεση υπολογισμών. Αρκετές φορές τα hacks ήταν καλύτερα προγράμματα από τα αρχικά. Ίσως το καλύτερο hack της ιστορίας έγινε το 1969, όταν δύο υπάλληλοι της Βell συνέθεσαν κάποιες εντολές για να αυξήσουν την ταχύτητα των υπολογιστών, και το hack το ονόμασαν UNIX.
Τη δεκαετία του ’70 το hacking ήταν εξερεύνηση και κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του νέου κόσμου. Γύρω στο 1971, ένας βετεράνος του Βιετνάμ ανακάλυψε ότι η σφυρίχτρα που έδιναν δώρο τα δημητριακά Cap ‘n’ Crunch παρήγαγε ήχο συχνότητας 2600 mhz. Απλά σφύριζε στην τηλεφωνική συσκευή και έκανε τηλεφωνήματα χωρίς χρέωση…
Το μόνο που έλειπε από τη σκηνή της δεκαετίας του ’70 ήταν ένα εικονικό μαγαζί συγκέντρωσης των hackers. Το 1978, οι Randy Sousa και Ward Christiansen δημιούργησαν το πρώτο ΒΒS (Βulletin Βoard System) που λειτουργεί μέχρι και σήμερα.
Το 1983, η ταινία “War Games” έριξε φως στο σκοτεινό κόσμο του hacking και προειδοποίησε το κοινό για τις ικανότητες των hackers. Οι ίδιοι οι hackers πήραν διαφορετικά μηνύματα από την ταινία. Το περιβάλλον άλλαζε. Όλο και περισσότεροι κάτοικοι μετακινούνταν στον ηλεκτρονικό κόσμο. Το ΑRΡΑΝΕΤ μετασχηματιζόταν σε Internet και τα ΒΒS βρίσκονταν σε εποχή άνθησης.
Στο Milwaukee μια ομάδα hackers με ψευδώνυμο 414 (ο κωδικός της περιοχής τους) εισέβαλλαν στους υπολογιστές διάφορων ερευνητικών κέντρων, μέχρι να συλληφθούν από την αστυνομία.
Το 1984 αποτέλεσε την αρχή του Μεγάλου Πολέμου κατά των hackers. Τότε δημιουργήθηκε η ομάδα Legion of Doom, μέλη των οποίων αποσπάστηκαν και δημιούργησαν τους Masters of Deception. Από το 1990 και για δύο χρόνια, οι δύο ομάδες πολέμησαν μεταξύ τους μέχρι που συνελήφθησαν από το FBI.
Με την Αμερικάνικη κυβέρνηση στο internet, τέλειωσε και η πλάκα! Το Κογκρέσο δημιούργησε το νόμο για τις απάτες με υπολογιστές. Τότε εμφανίστηκε o Robert Morris που το 1988 έκανε crash σε 6.000 online υπολογιστές και κέρδισε τον “τίτλο” του πρώτου hacker που τιμωρήθηκε από τον νόμο, με 10.000 δολλάρια πρόστιμο και ατέλειωτες ώρες κοινωνικού έργου.
Ακολούθησε ο Κevin Mitnick και αρκετές φορές κάποια μέλη των Legion of Doom. Το ευρύ κοινό παρακολούθησε τη σύλληψη του Μitnick από την κρατική τηλεόραση και τα αισθήματα του για τους hackers άλλαξαν. Οι hackers δεν ήταν πια οι εκκεντρικοί που ήθελαν να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις. Η οικονομία που στηριζόταν στο δίκτυο χρειαζόταν προστασία και οι hackers χαρακτηρίστηκαν ως εγκληματίες.
Το καλοκαίρι του 1994 μια ομάδα hackers εισέβαλαν στους υπολογιστές της Citibank και μετέφεραν 10 εκατομμύρια δολλάρια από λογαριασμούς πελατών. Οι hackers συνελήφθησαν και η τράπεζα κάλυψε ξανά τα χρήματα, αλλά ο φόβος εξακολουθεί να υπάρχει στο δίκτυο
KEVIN MITNICK: Ο ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΟΣ HACKER ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ “Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ”
Τα μίντια, ειδικά στην Αμερική, έχουν δώσει στον όρο χάκερ μια εντελώς αρνητική έννοια. Αν ρωτήσεις έναν Aμερικανό στο δρόμο, θα σου πει ότι ‘χάκερ είναι αυτός που καταστρέφει τον υπολογιστή μου με έναν ιό ή ένα worm’. Ο δικός μου ορισμός είναι ότι χάκερ είναι αυτός που έχει ικανότητες χάκινγκ. Είτε είναι ικανός προγραμματιστής, είτε έχει ταλέντο στο να παρακάμπτει την ασφάλεια, είτε πολύ καλός στο να βρίσκει μεθόδους να παρακάμπτει προβλήματα, ακόμα και να αντιγράφει προγράμματα. Ο Λάινους Τόρβαλντς, που έγραψε τον πυρήνα του Linux, είναι χάκερ. Ο Στιβ Γουόζνιακ, ο ιδρυτής της Apple, είναι χάκερ. Αυτός είναι πολύ καλό παράδειγμα –μαζί με τον Στιβ Τζομπς στις αρχές της δεκαετίας του ’70 έφτιαχναν τα blue boxes (συσκευές για να κάνεις δωρεάν τηλεφωνήματα) και τα πουλούσαν στο Μπέρκλεϊ. Αυτό είναι χειρότερο από αυτά που έκανα εγώ –εγώ δεν έβγαλα ποτέ λεφτά. Ήταν κυρίως ιδέα του Τζομπς, γιατί ο Γουόζ ήταν πολύ έντιμος για να το σκεφτεί. Με τα λεφτά που έβγαλαν αγόραζαν circuit boards για να φτιάξουν τον Apple Computer. Αυτό σήμερα λέγεται ξέπλυμα χρημάτων. Ο Μπιλ Γκέιτς ήταν χάκερ. Δεν ξέρω αν μπήκε σε συστήματα άλλων, αλλά έκλεψε ιδέες από άλλες εταιρίες, όπως τη Xerox. Όλοι αυτοί, ο Γκέιτς, ο Τζομπς, είναι υποκριτές. Ήταν χάκερς, και όχι με την έννοια που ήμουν εγώ, γιατί εγώ δεν έβγαλα λεφτά. Η κυβέρνηση όμως διαφωνεί. Με λέει «ηλεκτρονικό τρομοκράτη».
Ναι, είμαι χάκερ σήμερα. Είμαι «ηθικός χάκερ». Εταιρίες με προσλαμβάνουν για να βρω ευάλωτα σημεία στα συστήματα ασφαλείας τους, ώστε να μπορούν να τα φτιάξουν. Είναι πολύ πιο δύσκολο τώρα. Ο «ηθικός χάκερ» πρέπει να βρει όλα τα ευάλωτα σημεία. Αντίθετα, ο επιτιθέμενος αρκεί να βρει μόνο ένα [1].
Διάσημοι hackers
Kevin Mitnick.
Ο πιο γνωστός hacker. Συγγραφέας και του πολύ γνωστού βιβλίου “Η τεχνική της απάτης“. Σήμερα δουλεύει για τις Αμερικάνικες υπηρεσίες άμυνας. Ο πρώτος που του επιβλήθηκε η ποινή να μην ξανακουμπήσει υπολογιστή”.
Eric Corley.
Hacker από το 1970. Ιδρυτής του περιοδικού “2600 The Hacker Quarterly” που αναφέρεται σε θέματα παραβίασης τηλεφώνων, δικτύων κτλ. με παραδείγματα.
Fyodor.
Κατασκεύασε το πρόγραμμα nMap το οποίο μπορούσε να εντοπίσει κρυμμένες συσκευές σε ένα δίκτυο και να πάρει πληροφορίες για αυτές. Solar Designer. Κατασκεύασε το Openwall Project το οποίο είναι τμήματα προγράμματος που μπορούν να βελτιώσουν την ασφάλεια. Έχει ενσωματωθεί μεγάλο τμήμα στον πυρήνα του Linux.
Michał Zalewski.
Είναι ένας εξαιρετικός ερευνητής ασφαλείας δικτύων υπολογιστών.
Gary McKinnon.
Έχουν πει ότι είναι πίσω από το “μεγαλύτερο hack όλων των εποχών στο στρατιωτικό σύστημα των ΗΠΑ”. Αν αποδειχτεί ένοχος θα μπει ισόβια και θα πρέπει να πληρώσει 2 εκατομμύρια δολάρια πρόστιμο[2].
Το hacking σήμερα
Έχει περάσει σε άλλο επίπεδο, οι εταιρίες κατασκευής προγραμμάτων έχουν ανεβάσει το επίπεδό τους και οι hacker έχουν να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερα εμπόδια. Πλέον, το να αποκρύψει κάποιος την ταυτότητά του στο internet, είναι σχεδόν αδύνατο. Το cracking έχει φτάσει σε σημεία που για να σπάσει ένα πρόγραμμα χρειάζονται μέρες. Όσο για τις επιθέσεις στα τηλεφωνικά δίκτυα, αυτές αποτελούν παρελθόν μετά την έλευση των ψηφιακών τηλεφωνικών κέντρων από τις αρχές του 21ου αιώνα.
Οι hackers όμως υπάρχουν, καλύτερα οργανωμένοι από ποτέ. Έχουν, πλέον, στα χέρια τους και αυτοί πολύ δυνατά εργαλεία και απ’ ό,τι φαίνεται ο πόλεμος θα συνεχίζεται για χρόνια…
Αν κάτι πρέπει να μείνει από αυτό το άρθρο είναι ότι οι hackers δεν είναι οι εγκληματίες του internet, τουλάχιστον όχι σε όλες τις περιπτώσεις.
Πώς λειτουργούν οι hacker για να αποσπάσουν πληροφορίες
Ανεξάρτητα με το σκοπό τους, hackers και crackers λειτουργούν με παρόμοιους τρόπους. Βέβαια, δεν υπάρχει σχολή hackers. Ο καθένας μαθαίνει μόνος του και οι γνώσεις τους ποτέ δεν είναι ίδιες.
Με ποιους τρόπους κάνουν επίθεση
Πέρα από τις τεχνικές γνώσεις, οι άνθρωποι αυτοί έχουν και κοινωνικές δεξιότητες. Ένας καλός hacker πρέπει να μην μοιάζει με αυτό που είναι, να περνάει την εντύπωση ότι είναι έμπιστο άτομο και να συμπεριφέρεται έξυπνα. Ο πιο γνωστός hacker όλων των εποχών Kevin Mitnick, στο βιβλίο του Η τεχνική της Απάτης (The art of deception), αναφέρει ελάχιστα πράγματα για υπολογιστές. Αναφέρει όμως, πώς ένα άτομο μπορεί να αποσπάσει πληροφορίες με την παρατήρηση και με μεθόδους κοινωνικής μηχανικής.
Τι εργαλεία χρησιμοποιούν
Προστασία από τους hacker δεν μας προσφέρει ένα καλό firewall, ούτε ένα antivirus. Ο πραγματικός hacker θα φτιάξει τα εργαλεία που θα σου κάνει επίθεση μόνος του. Αυτό θα τα κάνει μη-εντοπίσημα από προγράμματα ασφάλειας. Επίσης, πολύ πιθανό είναι να έρθει σε προσωπική επαφή μαζί σου για να σου αποσπάσει, φαινομενικά άχρηστες, πληροφορίες. Αυτό μπορεί να το κάνει με την πραγματική του εμφάνιση ή με κάποιο ψεύτικο προφίλ σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης (facebook, e-mail κτλ).
Πράγματα που ίσως θέλει να μάθει ένας hacker είναι λεπτομέρειες από την παιδική σου ηλικία, ο τρόπος με τον οποίο γράφεις στον υπολογιστή, το user name που έχεις σε λογαριασμούς σου, ακόμα και το πώς συνηθίζεις να οργανώνεις τα αρχεία σου στον υπολογιστή. Αυτές οι πληροφορίες, μαζί ίσως με άλλες, μπορούν να δημιουργήσουν ένα προφίλ για σένα, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για να σπάσει η ασφάλειά σου.
Συμπεράσματα
Ένα καλό πρόγραμμα ασφάλειας δεν σου προσφέρει αρκετά, όσο ένας δύσκολος κωδικός ή μια καλή οργάνωση των αρχείων σου και η κρυπτογράφισή τους. Φαινομενικά είμαστε προστατευμένοι από Ιούς, κακόβουλα προγράμματα και hackers, αλλά πολλές φορές, ο πιο αδύναμος κρίκος στην ασφάλεια, είμαστε εμείς.
Εδώ, στο ξενοδοχείο που καθόμαστε, δίνουν κάτι κωδικούς για να μπορείς να χρησιμοποιείς το ασύρματο Ίντερνετ, και στο γραφείο που πήγα η κυρία μου έδωσε τον κωδικό μου από μία λίστα. Είχε ανοιχτό τον κατάλογο μπροστά μου, με όλους τους κωδικούς, και μου σημείωσε έναν. Το μόνο που θα χρειαζόταν να κάνει κάποιος ήταν να πάρει τη σελίδα μια φωτογραφία με το κινητό του. Η υπάλληλος δεν θα το καταλάβαινε ποτέ. Είναι μια σοβαρή παράλειψη, και μπήκα στον πειρασμό να τους την επισημάνω, αλλά δεν το έκανα. Μερικές φορές οι άνθρωποι προσβάλλονται όταν τους δείχνεις τα λάθη τους [3].
Έρευνα – Επιμέλεια: Δημήτρης Πασπαλάρης
Τα άρθρα: “Η Ιστορία των Hackers” και “Πώς λειτουργούν οι Hackers για να αποσπάσουν πληροφορίες” είναι από το OdysOnline.gr
[1],[3] Aπό τη συνέντευξη του Kevin Mitnick στο Θοδωρή Γεωργακόπουλο. Ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης, εδώ.
[2] Πηγή: Profile: Gary McKinnon
Copyright © iGuRu.gr
